Links en rechts gingen stemmen op: “Wat zou er met madame aan de hand zijn? Zij blogt niet meer!”
Inderdaad, madame’s laatste blog dateert van 29 september jl. Ze is dus al ruim 14 dagen in stilzwijgen gedompeld. Maar wees gerust, ze is nog in goeden doen en prima gezondheid. Wat van mijnheer dan weer niet kan gezegd worden. De week voor hun vakantie stelde de dokter vast dat mijnheer aan een depressie leed en schreef medicatie voor.
“Amai,” zei madame tijdens de vakantie, “die pillen werken goed!”
Tijdens die 14 heerlijke dagen in Frankrijk waren mijnheers depressiesymptomen gesmolten, als sneeuw voor de zon. De zon had er blijkbaar iets mee te maken, want bij thuiskomst (in druilerig weer) stak de neerslachtigheid weer in alle hevigheid de kop op. Gaan werken zit er tot op vandaag nog niet in.
Intussen kweet madame zich van haar dagelijkse taken. Zoetjesaan dan wel. Want ze had het Zuid-Franse “demang” (cfr. Het Spaanse “mañana”) meegebracht. Ze wou absoluut niet alles op één dag gedaan krijgen. Tussendoor ging ze al eens shoppen, sliep ze grandioos uit, speelde ze computerspelletjes, genoot ze van etentjes waarop ze uitgenodigd waren. Kortom, ze trok het leven als God in Frankrijk nog een poosje door.
En? Heeft madame nu genoeg geluilakt? Bwa… Zo’n tamme levensstijl valt anders best mee. Maar kom, er staat weer van alles aan te komen. En dat wil madame wel weer aan een blogje toevertrouwen.
aha, eindelijk zo blij weer eens iets van je te lezen krijgen,jammer dat de gezondheid van mijnheer minder is ik wens hem spoedig beterschap
Veel beterschap voor mijnheer.
je bent zo welkom terug, Madame. En Meneer uiteraard ook. Hopelijk fleurt hem dit een beetje op. We love you to, meneer!!!
U (schijnbaar) zo vol
en hij (schijnbaar) zo leeg
Soms moet men wel eens een dipje toelaten, toch?
Houd meneer in de gaten, madame, en heb geduld (lees: heel veel geduld). Een depressie is meestal niet zomaar een klein dipje dat rap rap eventjes tussendoor en en passant ineens weer overgaat.
Heel veel sterkte, meneer en madame!
Heerlijk dat jullie toch nog een zalige veertiendaagse hebben gehad.
Moh meneer toch! dat is niet zo goed hé! Veel beterschap!
En madame, zalig hé die Franse mentaliteit!
@ Watervrouwtje – Met een beetje geduld wordt mijnheer wel weer “de oude”. 🙂
@ veerle – Bedankt voor de goede wensen.
@ Elke – Be loved, het fleurde hem heeeeeeeel erg op. 😉
@ Jevski – leeg en vol… je merkt het al jaren aan onze lichaamsvormen. LOL
@ Leen – Dipje toestaan? Natuurlijk! De ene keer cocktailsaus, de andere keer pitasaus, dan weer looksaus…. LOL
@ Margo – Jaren geleden heeft mijnheer nog eens een depressie meegemaakt. Erger dan deze keer. Een verwittigd man…
Wat mezelf betreft, ik heb engelengeduld. 😉
@ Zeezicht – Dat mijnheer zich bewust is van zijn depressie is al een grote stap vooruit, hè.
En jaaaah! Die Franse mentaliteit is “the way to live”.
Meneer heeft geluk, met zijn Madame.
Het komt allemaal hopelijk snel weer goed.
@ Clara – Intussen is mijnheer drie dagen gaan werken. En dat ging goed.
Enne… mijnheer weet ende beseft hij dat met zijn madame goed af is, hoor. 😉
Heel erg verlaat : madamepower!, meneer!