Vanuit een hotel in hartje Valencia begon hun exploratie van de ‘zonovergoten’ stad aan de Oostkust van Spanje. Euh, zonovergoten? De eerste dagen was de tuit van de zon verstopt. Er hing een dik wolkendek. Edoch geen regen. En het was 25°. Ideaal voor stadswandelingen… en terrasjes. Want mijnheer en madame snuiven wel graag wat cultuur op. Maar de hoofdmoot was: rondstruinen, ontdekken, opmerken en gadeslaan.
Voor het hotel was een lommerrijk pleintje met een fontein en een terrasje onder de platanen. Het werd hun vaste stek. ‘s Ochtends stippelden ze er een route uit. ‘s Avonds klonken ze er op de geslaagde dag en keken ze de lengte van hun benen na. Want elke avond opnieuw hadden ze de indruk dat hun benen korter geworden waren. Afgesleten. Van het vele wandelen.
Historische gebouwen
Op het stadsplan leken de historische gebouwen op een kluitje te liggen. Gezichts- en benenbedrog! Vier dagen bezochten mijnheer en madame de stad. Telkens legden ze om en nabij 8km af. En dat met beenspieren die doorgaans in de keuken lummelen of onder een computer hangen. ‘t Was bij wijlen afzien. Maar! Ze hebben veel gezien! Hieronder enkele sfeerbeelden.
Musea
Om het museum van Schone Kunsten te bezoeken (met werken van Espinosa, Velasquez, Goya e.d.) waren ze te laat. 😦 Ze vonden het gebouw niet meteen. Toen ze uiteindelijk toch voor de deur stonden zou het museum nog maar een uurtje open blijven. Dan maar verder gewandeld naar het museum van moderne kunsten. Tot hun grote verbazing was de inkom gratis. Gratis! Stel je voor! Het was een immens gebouw. Zo een waar je met ontzag binnen schrijdt. De bewegwijzering was een ramp. Er waren 6 à 8 zalen. Maar waar? Madame spotte uiteindelijk zaal 5 op het gelijkvloers. Er stond een portier bij de deur. Wou hij de gratis entreekaarten zien? Dat zou toch te gek zijn. No, senores y senoras, in zaal 5 mocht je niet in. Daar vond een of andere happening voor genodigden en/of gegadigden plaats. Dan maar naar de 1° verdieping. Daar waren twee zalen toegankelijk. Mijnheer en madame werden er geconfronteerd met enige “moderne” kunst uit +/- 1950. De andere zalen waren gesloten. Nu ja, ‘t was gratis. 😦
Natuur/schoon
Het stadsbestuur van Valencia is erg begaan met de netheid van de stad. Geautomatiseerde vuilniskarren die 2 keer per dag de vuilnisbakken leeg maken, een keer overdag en een keer ‘s nachts. Daar kan La Belgique nog een puntje aan zuigen. Parken die er piekfijn bij liggen, fonteinen die buisje per buisje ontkalkt worden, automobiele straatvegers die dag en nacht rond vegen. Valencia is absoluut een schone stad.
Ook de natuur wordt in stand gehouden en geëerd. Valencia is ettelijke mooie parken en botanische tuinen rijk.
(wordt vervolgd)
Fantastisch relaas! En zijn de benen ondertussen tot hun normale lengte teruggekeerd?
madame zoals altijd aangename lektuur alsof we er bij waren
daaaaaag
@ Zeezicht – Ja, we voelen ons nu als getrainde toeristen. 🙂
@ Aquarius – Het wàs ook een aangename belevenis.